Gecenin
eşiğini geçtiğinde şafak
Susuz
nehirleri boğuyor gölgeler
Gölgeler
ki kaç köyden kovulandı
Kırık
bir öğlenle akşam arası
Bilir
misin kaç çarmıh sallar cellâdını
Yıkanır
kış yağmurlarınla sırtlanlar
Geride
ısınmaz koşar adım ilkimler
Susuz
kaldırımda kaçak bir papatya
Sanırsın
koca şehre meydan okur
Ki
bilmezsin dilim türkülere açıkmış
Oduncu
hızarı keser günü kan kızıla
Avucuna
sesini yamalar yoksul
Atlıkarınca
eşliğinde kurşun sürülerine
Dökünüp
ruhunu aynalara Nazım Hikmet
Ölmedim
diyordu her gün Memede ölmedim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sizin Yorumunuz.!