Bilirmisin Bilmezi

Gecenin eşiğini geçtiğinde şafak

Susuz nehirleri boğuyor gölgeler

Gölgeler ki kaç köyden kovulandı

Kırık bir öğlenle akşam arası

Bilir misin kaç çarmıh sallar cellâdını

Yıkanır kış yağmurlarınla sırtlanlar

Geride ısınmaz koşar adım ilkimler

Susuz kaldırımda kaçak bir papatya

Sanırsın koca şehre meydan okur

Ki bilmezsin dilim türkülere açıkmış

Oduncu hızarı keser günü kan kızıla

Avucuna sesini yamalar yoksul

Atlıkarınca eşliğinde kurşun sürülerine

Dökünüp ruhunu aynalara Nazım Hikmet

Ölmedim diyordu her gün Memede ölmedim