Deli İstanbul

Bir eyvallah çekip yürüyeceğim az yokluğa

Yokluğunu hatırlatıp ayaklarıma dolanan

Sana dair döküntülerin ne varsa

Bırakma geride topla götür deli İstanbul

Rakı tavında yüzümü çimdikliyorum

Yıl dönümün olsa gerek gidişinin

Yoksa güneşini nemli buluta sarmazdın sen

Salya sümük ağlamana bakılırsa İstanbul

Ekmek arası balık bu gün yaralarım

Sarayım gel bir yarımda sana istersen

Hayat her düşürdüğünde söğüt dalına beni

Tutuldu dilim bedenim deli İstanbul

Dünün özlemleri şimdi tuvale nakşedilmiş

Kayıp hüzünler fırçasına denk ressamın

Dalgaların alkış temposuyla

Girdabında boğulmam an meselesi deli İstanbul

Adımlarım vardiyalarda çarpışır durur

Uykuya bir başka yenik gözlerim

Ben kendi içimde çoktan sız(ı)dım

Kucağına düşmemi bekleme ey deli İstanbul